می دانی..
به نردبان دلم نبایداعتمادکنی خآطِـ ـرهـــ ایت رانبایدازآن عبوردهی..



کسی نمی دانددل من نردبانش شیشه ایست زودخســــــته می شودومی شکندازدست بازیگوشی نگاه دل تو..
ورم می کندسرش دگرآرامشی نخواهدداشت اگرعبورکنی ازنردبان شیشه ای دلم مرادر پایین نردبان رهاکنی وجودم خوردمی شوددرخاطره هایت نگاهم می شکند
چه قدر خسته است نگاهم چقدردلشکسته است بغضهایم *الهی* برمن باران اشکهای خنده هایت راببارکه تمام وجودم به آغوشت فقیراست..الهی دستانم رابگیرمشقهایم را بیاموزتانکندنردبان شیشه ای دلم خوردشودزخم کندتمام دست وپاهای فلبم را..